Oczywiście na to pierwsze słowo z ust mojego dziecka czekałam już od samego początku. I zawzięcie uczyłam - ma-ma i ta-ta. Oczywiście nie zawsze szło tak jak chciałam ale,że grunt to podążać za dzieckiem wierzyłam w to, iż niedługo zostanę wynagrodzona za swoją cierpliwość i nie jakie poświęcenia w nauce mówienia.
Pola swoją mowę zaczęła od pięknego gugania, które zawzięcie nagrywałam aby mieć pamiątkę. I tak z czasem u Małej słyszałam to co nowe sylaby...a to ki, a to ka,,,a to ga....i tak sobie mówiłyśmy, powtarzałyśmy. Oczywiście staram się czytać Poli wszelkiego rodzaju bajki aby osłuchiwała się. Jednakże zauważyłam, iż już jest w okresie kiedy zaczyna się bawić głosem. A to sobie bulgotała a to sobie piszczała. I jak nikt nie zwracał lub nie zwraca na nią uwagi to już wogóle zaczęła wydawać dziwne i niepohamowane dźwięki ;)
I tak od dłuższego czasu zauważyłam u Poli kolejny skok rozwojowy w mowie...otóż zaczęła mówić ma....szczególnie kiedy jest jej źle lub coś nie pasuje to odnosiłam wrażenie jakby mówiła... MAMA. Ja jak tylko to słyszałam chodziłam z Pola dumna jak paw! ;)
Jednakże wczoraj moje dziecko w najlepsze z uśmiechem na twarzy powiedziało piękne BABA. Głośne i wyraźne i bardzo zdecydowane ;)
Fakt trochę żałuję, iż nie powiedziała mama ...ale i tak duma mnie rozpiera i jakbym mogła to bym słuchała jej na okrągło jak mówi Baba :)
A wyobraźcie sobie jakie dumne chodzą babcie! ;)
Miłego i pracowitego dnia!
